Zbigniew Zamachowski

Zbigniew Zamachowski – utalentowany aktor teatralny, filmowy, estradowy i dubbingowy; kompozytor, autor tekstów piosenek. W 1985 r. uzyskał dyplom w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Jeden z najpopularniejszych, wszechstronnych aktorów swojego pokolenia. Od początku kariery aktorskiej związany jest z estradą. Zawsze powtarzał, że na równi z dokonaniami aktorskimi Marka Walczewskiego, fascynował się także osobowością Zenona Laskowika. Podczas studiów grał w jego poznańskim kabarecie TEY. W 1980 r., na Festiwalu Opolskim, zaprezentował swój autorski program, za który otrzymał II nagrodę. Wtedy właśnie zauważył go Krzysztof Rogulski  i zaproponował rolę Ryśka w Wielkiej majówce,która stanowi znakomity debiut filmowy aktora z 1981 roku. Na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, razem z Adrianną Biedrzyńską wykonał pamiętną piosenkę Krystyny Sienkiewicz i Bohdana Łazuki Czy te oczy mogą kłamać? Śpiewał także piosenki Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty, utwory pochodzące z Kabaretu Starszych Panów. Ważnym spektaklem estradowym Zamachowskiego był cieszący się ogromną popularnością Big Zbig Show z warszawskiego Teatru Buffo (1993 r.), w którym aktorsko i wokalnie parodiował peerelowskie festiwale.

Łatwo można zauważyć rozpiętość tematyczną ról, w jakie aktor się wciela. Grał między innymi w filmach Kazimierza Kutza (Pułkownik Kwiatkowski, Zawrócony, Sława i chwała), Krzysztofa Kieślowskiego (Dekalog 10, Trzy kolory: Biały) oraz Andrzeja Wajdy (Biesy, Korczak), Jacka Bromskiego, Macieja Wojtyszki, Filipa Bajona i Wojciecha Marczewskiego. Jest laureatem licznych nagród, zarówno polskich (Nagrody Aktorskiej im. Zbyszka Cybulskiego, Wiktory, Złota Kaczka, Nagroda Bardiniego), jak i zagranicznych.  W latach 1985-97 występował w Teatrze Studio w Warszawie, później współpracował  z Teatrem Narodowym oraz Teatrem TV.

Wystąpił w wielu przedstawieniach w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego (Opera za trzy grosze, Wujaszek Wania, Don Juan) i Adama Hanuszkiewicza (Działanie uboczne Woody’ego Allena z 1988 r.). Do bardziej znanych ról Teatru TV należy na pewno tytułowa rola  w Płatonowie Andrzeja Domalika, czy rola Mozarta w Amadeuszu w reżyserii Macieja Wojtyszki. Pojawił się w znaczącej roli w komedii sensacyjnej Dublerzy, wcielił się też  w postać Henia w głośnym filmie Skazany na bluesa oraz w filmie powstałym z cyklu „Święta polskie”, zatytułowanym Przybyli ułani Sylwestra Chęcińskiego (nagroda za główną rolę męską na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 2003 roku). Członek Europejskiej Akademii Filmowej (EFA).