Koncert z cyklu "Pierwsze wykonania", 21 maja 2017 r.

21 maja 2017 r.


godz. 18.00


Sala Senatorska












Wykonawcy:

Accademia Bizantina w składzie:
Alessandro Tampieri – skrzypce solo, viola d'amore, kierownictwo muzyczne
Lisa Ferguson, Elicia Silverstein – I skrzypce
Maria Grokhotova, Heriberto Delgado, Valentina Giusti – II skrzypce
Diego Mecca, Alice Bisanti – altówka
Alessandro Palmeri, Paolo Ballanti – wiolonczela
Giovanni Valgimigli – violone
Tiziano Bagnati – lutnia
Francesco Baroni – klawesyn

Program:

ANTONIO VIVALDI

Sinfonia G-dur RV 146
Concerto na wiolę d`amore i smyczki d-moll RV 394
Concerto A-dur na dwoje skrzypiec RV 519

Cztery pory roku

Alessandro Tampieri urodził się w Rawennie, tam też rozpoczął studia muzyczne.

Od najmłodszych lat był członkiem zespołu Accademia Bizantina jako skrzypek i altowiolista.

W ramach koncertowej aktywności jako altowiolista występował w roli solisty, grał w zespołach muzyki dawnej oraz w orkiestrach symfonicznych i operowych (Teatro alla Scala). Rozwinął w sobie także zainteresowanie muzyką współczesną, współpracował z Luciano Berio i Azio Corghi przy nagraniach oraz prawykonaniach.

Stale poszerzając wiedzę w dziedzinie muzyki dawnej oraz wykorzystując swój talent improwizacyjny, poświęcił się przede wszystkim temu repertuarowi, grając na skrzypcach.

Współpracuje z Il Giardino Armonico, l’Arpeggiata, Academia Montis Regalis, Ensemble Artaserse (Philippe Jaroussky), Imaginarium oraz Suonar Parlante.

Regularnie występuje na najważniejszych europejskich i amerykańskich festiwalach i  koncertach muzyki dawnej.

Nagrywał w wytwórniach, takich jak: Teldec, Decca, Naïve, Harmonia Mundi, Hyperion, Virgin oraz dla najważniejszych europejskich i północnoamerykańskich stacji radiowych.

Jest wykładowcą w Konserwatorium Muzycznym w Monopoli (prowincja Bari we Włoszech).

Od 2011 r. jest koncertmistrzem zespołu Accademia Bizantina.

Zespół Accademia Bizantina został założony w Rawennie w 1983 r. z zamiarem „tworzenia muzyki niczym wielki kwartet smyczkowy”. Zarówno wtedy, jak i dzisiaj o rozwoju zespołu decydują jego członkowie, gwarantując zachowanie w swoich występach kameralistycznego podejścia, zawsze będącego ich cechą charakterystyczną.

Rozwój orkiestry wspierało kilka znaczących osobistości ze świata muzyki, m.in.: Jög Demus, Carlo Chiarappa, Riccardo Muti i Luciano Berio. Przez lata współpracowali z wieloma wspaniałymi muzykami. Wśród nich znalazł się Stefano Montanari, który był członkiem orkiestry przez ponad 20 lat. Pozwoliło to zespołowi, który gra na instrumentach historycznych, jeszcze bardziej wyspecjalizować się w repertuarze z XVII, XVIII i XIX wieku. Stopniowo zespół  rozwinął charakterystyczne brzmienie, przyjmując własny styl interpretacji, oparty na wspólnym języku i wspólnej praktyce wykonawczej, odzwierciedlający najszlachetniejszą tradycję włoskiej muzyki kameralnej.

W 1989 r. jako klawesynista do grupy dołączył Ottavio Dantone, który w 1996 r. został wyznaczony na dyrektora muzycznego i artystycznego, gwarantując prestiż i artystyczną jakość zespołu. Pod jego profesjonalnym kierownictwem Accademia Bizantina połączyła badania filologiczne i estetyczne podejście do interpretacji muzyki z epoki baroku. Umiejętności, wyobraźnia i wyrafinowanie Dantonego połączyły się z entuzjazmem i artystyczną empatią każdego członka zespołu, nadając ich interpretacjom głębi, która sprawiła, że stali się jednym z najbardziej prestiżowych zespołów na współczesnej międzynarodowej scenie muzycznej.

W 1999 r. Accademia Bizantina wystawiła pierwszą pełnosceniczną operę Giulio Sabino kompozytora Giuseppe Sartiego. Następnie orkiestra zaczęła się specjalizować w odkrywaniu i wystawianiu oper barokowych, począwszy od dzieł najbardziej znanych po te, które nie były dotąd wystawiane.

Zespół występuje w salach koncertowych i na festiwalach na całym świecie. Wiele z ich nagrań, zwłaszcza z wytwórni Decca, Harmonia Mundi i Naïve, wygrało liczne nagrody, w tym Diapason d’Or, Midem oraz nominację do Nagrody Grammy Music Award za O Solitude Purcella z Andreasem Schollem. Szczególne znaczenie ma współpraca ze skrzypkami Viktorią Mullovą i Giulianem Carmignolą oraz z kontratenorem Andreasem Schollem, z którym odbyli liczne tournées międzynarodowe i zarejestrowali wiele nagrań (dla takich wytwórni jak Onyx, Deutsche Gramophon, Harmonia Mundi i Decca).

Pośród nowych produkcji orkiestry zrealizowanych w roku 2016 były L’incoronazione di Dario Vivaldiego, Alcina i Belshazzar Händla  oraz Die Kunst der Fuge Bacha.