Koncert Warszawskiej Opery Kameralnej - 22 czerwca 2019 r.
MECCORE STRING QUARTET
22 czerwca 2019 r.
godz. 19.00
Wykonawcy:
Aleksandra Bryła – skrzypce
Michał Bryła – altówka
Wojciech Koprowski – skrzypce
Tomasz Daroch – wiolonczela
Program:
W. A. Mozart – kwartet smyczkowy C – dur KV 157
J. Haydn – Kwartet smyczkowy D – dur op. 20 nr 4
przerwa
B. Smetana – Kwartet smyczkowy e-moll nr 1 Z mojego życia
Meccore String Quartet
Kwartet smyczkowy to szczególnie ukochana przez klasyków wiedeńskich forma muzyki kameralnej. Idealna równowaga i proporcje brzmieniowe kwartetu smyczkowego stanowiły przez lata niewyczerpane źródło inspiracji dla kompozytorów II poł. wieku XVIII. Obsada złożona z dwojga skrzypiec, altówki i wiolonczeli jest sama w sobie synonimem klasycyzmu. W brzmieniu takiego zespołu zawarte zostały wielkie możliwości kształtowania barw i emocji.
Zarówno w muzyce Mozarta jak i Haydna pojęcia harmonii, równowagi i proporcji mają znaczenie zasadnicze. Ich realizacja w formie kwartetowej u obu mistrzów kształtowała się jednak nieco inaczej. Haydn uważany był już przez sobie współczesnych (w tym przez samego Mozarta) za niedoścignionego kompozytora kwartetów smyczkowych, Rzeczywiście w jego dziełach widoczne jest zarówno spore zaangażowanie emocjonalne jak stałe równoważenie tychże emocji poprzez rzetelną pracę kompozytorską. Motywy i tematy przekształcane są w stałej pracy wariacyjnej. Haydn niejako bawi się własnymi pomysłami muzycznymi, prowadzi słuchacz najczęściej od prostych melodii ku bardziej skomplikowanym fragmentom kompozycji. Nigdy jednak nie doprowadza do znużenia odbiorcy i zawsze dbając o jasną, klarowną formę dzieła. Kwartety Mozarta częściowo ulegały wpływom Haydna, obaj muzycy zresztą wspólnie grywali w kwartecie i darzyli się niekłamanym szacunkiem. Co prawda wczesne dzieła obu kompozytorów podążają niejako wspólnym torem determinowane przez czas, w którym powstawały. Styl galant tak bliski muzyce młodego Mozarta oraz nieco starszego Hadyna dawał kompozytorom możliwość zachowania umiaru, elegancji i wytworności, wiązanej jeszcze z epoką rokoko.
W pewnym kontraście do Mozarta I Haydna pozostaje muzyka Smetany, którego pierwszy kwartet smyczkowy jest najbardziej typowym przykładem romantyzmu muzycznego. Dynamiczne frazy, nasycone brzmienia. Dramatyczne spięcia harmoniczne, konflikt i romantyczna egzaltacja. Kompozytor równoważy wzorem klasyków ten typ emocjonalności poprzez głębokie liryczne wyczucie melodyki, słowiańską melodyjność i pewien rodzaj szczerej wylewności.
Meccore String Quartet poprowadzi słuchaczy w świat kwartetu smyczkowego, od niemal początków tej formy do jej romantycznego apogeum. Koncert, w którym emocje tylko rosną i oplatają słuchacza dając mu poczucie uczestniczenia w żywej muzyce