Apartament Królewski
Sala Gwardii Konnej Koronnej
Za Schodami Wielkimi mieści się sala Gwardii Konnej Koronnej. Tutaj gwardia w czerwono-żółtych uniformach prezentowała broń, kiedy gość królewski udawał się na audiencję.
Pokój Oficerski służył jako miejsce, gdzie pełnili służbę oficerowie Gwardii Konnej Koronnej. W pomieszczeniu tym zwraca uwagę pięć obrazów malowanych przez Jurriaana Andriessena, przedstawiających sceny arkadyjskie, oraz posąg Marsjasza wykonany przez André Le Bruna.
W czasach Stanisława Augusta sala ta pełniła funkcję najważniejszego przedpokoju w Apartamencie Królewskim. Wnętrze projektował Dominik Merlini w latach 1776-77. Król postanowił umieścić tu serię widoków Warszawy, malowanych przez słynnego weneckiego malarza Bernarda Bellotta zwanego Canalettem.więcej obrazów>
Projektowana w latach 1776 - 77 przez Dominika Merliniego. W nawie kaplicy wystawione są regalia króla Stanisława Augusta: miecz, łańcuch orderu Orła Białego i berło.
Pokój Audiencjonalny Stary zaprojektował Dominik Merlini w latach 1776-77. Służył jako miejsce audiencji zanim Stanisław August urządził paradną salę tronową w Apartamencie Wielkim.
Za współtwórcę wnętrza sali należy uznać malarza Marcella Bacciarellego. Był on autorem supraport, przedstawiających cnoty królewskie: Siłę, Rozsądek, Wiarę i Sprawiedliwość oraz plafonu ukazującego Rozkwit Sztuk, Nauk, Rolnictwa i Handlu pod panowaniem Stanisława Augusta.
Sala została odbudowana zgodnie z jej wyglądem sprzed 1939 roku, a w jej ściany wmontowano setki oryginalnych elementów (m.in. orły nad lustrami). Fotel tronowy jest oryginalny, natomiast dekorację tronu, m.in. baldachim i zaplecek zaprojektował Andrzej Grzybowski na podstawie opisów z epoki.
Za współtwórcę wnętrza sali należy uznać malarza Marcella Bacciarellego. Był on autorem supraport, przedstawiających cnoty królewskie: Siłę, Rozsądek, Wiarę i Sprawiedliwość oraz plafonu ukazującego Rozkwit Sztuk, Nauk, Rolnictwa i Handlu pod panowaniem Stanisława Augusta.
Sala została odbudowana zgodnie z jej wyglądem sprzed 1939 roku, a w jej ściany wmontowano setki oryginalnych elementów (m.in. orły nad lustrami). Fotel tronowy jest oryginalny, natomiast dekorację tronu, m.in. baldachim i zaplecek zaprojektował Andrzej Grzybowski na podstawie opisów z epoki.
Najintymniejszą część Apartamentu Króla stanowiło sześć pomieszczeń: Sypialnia, Przedpokój Garderoby, Garderoba, Gabinet, Pokój Zielony i Pokój Żółty. W nich koncentrowało się codzienne życie dworu; tutaj król przyjmował na nieformalnych audiencjach, urządzał kameralne kolacje, a przede wszystkim pracował i odpoczywał.
Najpiękniejszym wnętrzem był Pokój Sypialny. Zaprojektował go tuż przed śmiercią Jakub Fontana, a ukończył w roku 1775 Dominik Merlini. Charakter pokoju określa elegancka, wykonana z cisowego drewna boazeria, delikatny rysunek dekoracji tkaniny obiciowej oraz ciepłe w kolorycie obrazy malowane przez Marcella Bacciarellego: Rebeka i Eleazar oraz Estera i Ahasverus.
Garderoba i Gabinet Króla odtworzone na podstawie oryginalnego, lecz nie zrealizowanego projektu tych wnętrz z 1792 r. Uwagę zwraca seria szkiców olejnych do plafonów w Zamku Królewskim.
Pokój Zielony służył królowi Stanisławowi Augustowi jako salon wykorzystywany najczęściej do spotkań z ministrami i wysokimi urzędnikami dworskimi. (obecnie Sala dostępna tylko do wglądu
Pokój Żółty pełnił funkcję małej sali jadalnej. Tutaj, m.in. odbywały się w latach 1771-1782, w każdy czwartek miesiąca, słynne obiady czwartkowe, na które król zapraszał poetów, pisarzy i uczonych. Dlatego pośrodku pokoju znajduje się nakryty stół, oczekujący na królewskich gości. Na ścianach wiszą portrety niektórych uczestników tych spotkań, m.in. Stanisława Konarskiego i Franciszka Bohomolca.