Poza codziennością. Architektura teatralna w Europie Środkowej
Poza codziennością.
Architektura teatralna w Europie Środkowej
Arkady Kubickiego
1 – 28 lipca 2010 r.
Uczestnicy projektu:
Národní divadlo, Praha
Instytut Teatralny w Warszawie
Divadelný ústav, Bratislava
Az Országos Színháztörténeti múzeum és Intézet tisztelettel, Budapest
Slovenski Gledališki muzej, Ljubljana
Organizatorzy:
National Theatre in Praque
Theatre Institute in Warsaw
The Theatre Institute in Bratislava
Hungarian Theatre museum and Institute in Budapest
National Theatre museum in Ljubljana
Architektura teatralna jest szczególną częścią kulturowego dziedzictwa Europy. Budynki teatralne reprezentują różne przykłady sztuki budownictwa i zmieniających się stylów architektonicznych. Konstrukcja tych obiektów i zastosowane w nich rozwiązania przestrzenne są odzwierciedleniem zarówno praktyk teatralnych epoki, w której powstawały, jak i relacji społecznych, które utrwaliły w kształcie swojego wnętrza i usytuowaniu w przestrzeni miasta. Budowniczowie teatrów współtworzyli architektoniczny pejzaż Europy, ale inaczej niż w przypadku kościołów, pałaców, kamienic mieszkalnych, zamków czy fortyfikacji, ich dzieła nie zostały dotąd opisane w szerszym geograficznie pejzażu kulturowym.
Głównym celem projektu Architektura Teatralna Środkowej Europy stało się wypełnienie tego braku, uzupełnienie istniejącej wiedzy na temat rozwoju architektury teatralnej w Europie Środkowej. Dzięki współpracy między ośrodkami badawczymi i dokumentacyjnymi z pięciu krajów regionu (Czechy, Polska, Słowacja, Węgry, Słowenia), historia rozwoju architektury teatralnej w poszczególnych rejonach naszej części Europy zyskała szansę przedstawienia jej w szerszym europejskim tle.
Wystawa Poza codziennością – prezentowana w wielu europejskich miastach – stanowiła jeden z elementów tego projektu. Przedstawiała najważniejsze w Europie Środkowej zabytki budownictwa teatralnego, najciekawsze architektonicznie obiekty, przeznaczone dla teatru oraz projekty i plany teatrów jeszcze nie wybudowanych. Poprzez chronologiczne zestawienie wpisała je w kontekst historyczny i kulturowy.
Wystawa była eksponowana w dwujęzycznej polsko-angielskiej wersji. Towarzyszył jej katalog w jęz. polskim.