Wszystko jest łaską. Wystawa sztuki polskiej inspirowanej duchowością chrześcijańską.
Wszystko jest łaską. Wystawa sztuki polskiej inspirowanej duchowością chrześcijańską
Galeria Wystaw Czasowych II piętra
9 grudnia 2004 – 30 stycznia 2005 r.
Honorowy patronat: Jego Ekscelencja Kardynał Józef Glemp – Prymas Polski oraz Lech Kaczyński – Prezydent m.st. Warszawy
Autor scenariusza: Jacek Chromy (Centrum Duszpasterstwa Archidiecezji Warszawskiej)
Kuratorzy wystawy: Jacek Chromy (Centrum Duszpasterstwa Archidiecezji Warszawskiej), Paweł Sadlej (Zamek Królewski w Warszawie)
Asystent: Agnieszka Szymańska
Projekt plastyczny: Krzysztof Burnatowicz
Instytucje realizujące wystawę: Centrum Duszpasterstwa Archidiecezji Warszawskiej Sp. z o.o., prezes Marek Pasek-Paszkowski oraz Zamek Królewski w Warszawie, dyrektor Zamku prof. Andrzej Rottermund
Wystawę wypełniło ponad 40 najcenniejszych obrazów i rzeźb od średniowiecza po czasy współczesne. Wśród twórców znaleźli się: Józef Chełmoński, Jan Matejko, Edward Wittig, Xawery Dunikowski, Aleksander Gierymski, Wojciech Piechowski, Wacław Podkowiński, Andrzej Wróblewski, Jan Wydra, Adam Chmielowski, Leon Wyczółkowski, Andrzej Cwenarski, Jerzy Nowosielski, Jacek Malczewski, Wacław Szymanowski, Wojciech Weiss, Jan Kucz.
J. Brandt, Bogurodzica, Muzeum Narodowe Wrocław
Eksponaty pochodziły z galerii stałych i magazynów następujących muzeów: Muzeów Narodowych Warszawy, Poznania, Krakowa i Wrocławia, Muzeum Okręgowego w Toruniu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum Diecezjalnego w Krakowie i Siedlcach, Muzeum Lubelskiego oraz ze zbiorów prywatnych.
W ten sposób pokazano kanon najznakomitszego malarstwa i rzeźby polskiej ukazującej los człowieka od pierwszego tchnienia życia aż po jego kres, w którym – czasem dopiero wtedy – ujawnia się piękno i sens życia.
Miejsce prezentacji wystawy – Zamek Królewski w Warszawie, jako Pomnik Historii i Kultury Narodowej stało się – jak napisał w liście do organizatorów Ksiądz Prymas – godnym miejscem, by podjąć publiczną refleksję nad tym, co w życiu człowieka jest wartością.
W ten sposób pokazano kanon najznakomitszego malarstwa i rzeźby polskiej ukazującej los człowieka od pierwszego tchnienia życia aż po jego kres, w którym – czasem dopiero wtedy – ujawnia się piękno i sens życia.
Miejsce prezentacji wystawy – Zamek Królewski w Warszawie, jako Pomnik Historii i Kultury Narodowej stało się – jak napisał w liście do organizatorów Ksiądz Prymas – godnym miejscem, by podjąć publiczną refleksję nad tym, co w życiu człowieka jest wartością.
Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali – laskę po łasce. [...] Boga nikt nigdy nie widział.
(Ewangelia według świętego Jana 1,18)
(Ewangelia według świętego Jana 1,18)
...artysta nieustannie poszukuje ukrytego sensu rzeczy, z trudem stara się wyrazić rzeczywistość wewnętrzną, niewysłowioną, nienazwaną. Zaczyna od intuicji, poprzez wyobraźnię, aby ostatecznie posiąść to świadomością. Łaską nazywam właśnie ten proces. To ciągła możliwość kontaktu z tajemnicą, ze zdziwieniem, to niekończąca się potrzeba doświadczania. Artysta to taki człowiek, który powinien się nieustannie dziwić, odkrywać na nowo stare - poznane. Mam poczucie uczestniczenia w niesłychanym bogactwie życia, co zawdzięczam mojej wyobraźni i mentalności, skłonnej do wielowarstwowego widzenia rzeczy pozornie oczywistych. Za łaskę uważam fakt, że mogę w tym uczestniczyć.
Jan Kucz, fragment rozmowy z Artystą
Waldemar Cwenarski, Pieta, 1952,
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
Łaska jest pojęciem głęboko i wielostronnie obecnym w kulturze naszego świata. Analizując pojęcie łaski odkrywamy osobowy jej wymiar. Łaska jest żywą obecnością Boga i zarazem drogą, na której życie człowieka, choć nierzadko w sposób ukryty, nabiera sensu. Zarówno w doczesności, jak i w życiu nadprzyrodzonym. Łaska jest we wszystkim, co dotyczy człowieka. Jest w doświadczeniu jednostkowym i wydarzeniach widzianych i opisywanych w perspektywie narodu i historii powszechnej. Łaska wydobywa i podkreśla udzielanie się Boga ludziom oraz afirmuje wolność i rozumność ludzi, dzięki czemu człowiek uczestniczy w Tym, który go przerasta - w Bogu.
Łaska jest i zapowiedzią, i częściowym urzeczywistnieniem ostatecznego celu życia człowieka – zjednoczenia się z dobrem, pięknem i miłością – z Bogiem.
Sztuka w naszej kulturze, reflektując los człowieka i społeczności, odwołuje się do prawdy o wszechobecności łaski. Czasem czyni to wprost, a czasem jakby nieświadomie; niejednokrotnie na zasadzie kontestacji i zaprzeczenia. Nie tylko twórczość stricte religijna wspiera się inspiracjami duchowością chrześcijańską, w której łaska jest pojęciem kluczowym. Sztuka zadaje bowiem pytanie o istotę życiowego doświadczenia i stara się ukazać, co dzieje się z człowiekiem na drodze ku doskonałości ludzkiej i Bożej. Podobnie jak w przypadku każdego procesu życiowego, taki tutaj spotkamy nędzę, strach, bezradność i siłę, samotność i miłość, brzydotę i piękno, zachwyt światem i zawód nim. Doświadczanie tych pojęć dotyczy zarówno jednostki, jak i narodów tworzących dzieje ludzkości.
Słowa świętej Teresy z Lisieux – „wszystko jest łaską” – to jedno z tych zdań, które wyrażają prawdę, ogniskując w sobie sens ludzkiej egzystencji. Zdanie to jest uniwersalne. Nie wymaga analizy. Jego znaczenie jest intuicyjnie zrozumiałe, nawet, jeśli jest przeciwne własnemu, jednostkowemu doświadczeniu życiowemu człowieka.
Łaska jest i zapowiedzią, i częściowym urzeczywistnieniem ostatecznego celu życia człowieka – zjednoczenia się z dobrem, pięknem i miłością – z Bogiem.
Sztuka w naszej kulturze, reflektując los człowieka i społeczności, odwołuje się do prawdy o wszechobecności łaski. Czasem czyni to wprost, a czasem jakby nieświadomie; niejednokrotnie na zasadzie kontestacji i zaprzeczenia. Nie tylko twórczość stricte religijna wspiera się inspiracjami duchowością chrześcijańską, w której łaska jest pojęciem kluczowym. Sztuka zadaje bowiem pytanie o istotę życiowego doświadczenia i stara się ukazać, co dzieje się z człowiekiem na drodze ku doskonałości ludzkiej i Bożej. Podobnie jak w przypadku każdego procesu życiowego, taki tutaj spotkamy nędzę, strach, bezradność i siłę, samotność i miłość, brzydotę i piękno, zachwyt światem i zawód nim. Doświadczanie tych pojęć dotyczy zarówno jednostki, jak i narodów tworzących dzieje ludzkości.
Słowa świętej Teresy z Lisieux – „wszystko jest łaską” – to jedno z tych zdań, które wyrażają prawdę, ogniskując w sobie sens ludzkiej egzystencji. Zdanie to jest uniwersalne. Nie wymaga analizy. Jego znaczenie jest intuicyjnie zrozumiałe, nawet, jeśli jest przeciwne własnemu, jednostkowemu doświadczeniu życiowemu człowieka.
Jacek Chromy
Wystawę można było zwiedzać: od wtorku do soboty w godz. 10.00 – 16.00, w niedziele – od 11.00 do 16.00. Bilety w cenie 8 zł (bilet normalny) i 4 zł (bilet ulgowy).
